بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت شده شیدا، چهارمحال و بختیاری، ایران

بررسی فلوریستیک هر منطقه یکی از موثر‌ترین روش‌ها جهت مدیریت و حفاظت از ذخایر توارثی تنوع زیستی موجود است. منطقه حفاظت شده شیدا با مساحت 23832 هکتار در استان چهارمحال و بختیاری می‌باشد و در محدوده جغرافیایی ˊ25 ̊۵۰ تا ˊ۴4 ̊۵۰ طول شرقی و ˊ۳3 ̊۳۲ تا ˊ41 ̊۳۲ عرض شمالی قرار دارد. حداقل و حداکثر ارتفاع منطقه به ترتیب 2100 و 3165 متر از سطح دریا می‌باشد. در این مطالعه گونه‌های گیاهی موجود در منطقه جمع آوری و تعداد 316 گونه گیاهی از 48 تیره و 206 جنس شناسایی شدند. گونه‌ها بیشتر متعلق به خانواده‌های Asteraceae (56 گونه)، Fabaceae (36 گونه)، Lamiaceae (32 گونه)،Poaceae (29 گونه)، Apiaceae (25 گونه) و Brassicaceae (18گونه) و جنس‌های Astragalus (17 گونه)، Centaurea (10 گونه)، Cousinia ، Nepeta، Salvia و Stachys (5 گونه)، Silene، Bromus و Hordeum (4 گونه) می‌باشند. از بین گیاهان حدود 44/9 % (دارویی)، 34/8 % (علوفه ای- مرتعی)، 6/6 % (سمی)، 5/3 % (علف هرز)، 4/4 % (صنعتی) و 3/7 % (حفاظت خاک- پوششی) می‌باشند. شکل زیستی گونه‌های گیاهی مطابق روش رانکیائر شامل 48/7 % همی‌کریپتوفیت ، 31/3 % تروفیت ، 10% کامفیت، 8 % ژئوفیت و 2 % فانروفیت می‌باشند. بررسی پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان داد که 64/2 درصد گونه ها (203 گونه) به ناحیه ایرانی- تورانی تعلق داشتند. سایر گونه‌ها علاوه بر ناحیه رویشی ایرانی- تورانی در نواحی رویشی دیگر نیز پراکنش دارند.